Hier ben ik weer! (Ghana)
Door: Willemijn
Blijf op de hoogte en volg Willemijjn
23 Oktober 2006 | Ghana, Accra
potjepoe, ik zit al een uur achter die computer en het enige wat ik tot nu toe heb gedaan is enkele berichtjes lezen. zelfs de computers hebben hier afrikaans tempo, of zijn zeer eigenzinnig!
hidiho!
ik zit dus nu inderdaad in ghana. weer heel anders, ik krijg toch iedere keer kleine cultuurshocks bij het overschrijden van de grens.
burkina faso was volgens de boekjes een behoorlijk corrupt land, bijna dat je zou denken vol gas erdoorheen, maar dat was toch anders. mensen waren wel vriendelijk, het leek op een bepaalde manier ook weer welvarender dan mali terwijl dat haast niet kan, nou ja, het was in ieder geval groener (het gedeelte waar wij doorheen reden tenminste)
we zijn in twee grote steden geweest, daar is niet veel aan. vanuit bobo dialasso mailde ik jullie vorige keer, en daarna gingen we naar ouagadougou.
ik had me eigenlijk opgegeven voor een excursie naar een mooi dorp in de buurt, maar aan de andere kant vond ik dat het met die diarree na 6 dagen ook wel eens afgelopen mocht zijn, en in de grote stad zijn er misschien meer medische mogelijkheden?
mijn amulet was de vorige avond met deet-smeren afgevallen en later op de avond spontaan nog een keer dat de hele groep riep: doe toch af, hij brengt je helemaal geen bescherming. en inderdaad leek het erop dat het daarna iets beter ging, maar ik wilde het er toch niet op wagen en ben dus maar naar een gewone dokter geweest, die me onderzocht heeft (door mijn kleren heen!) poep gaat op kweek en ik kan na drie dagen bellen wat er is. intussen heb ik alwel vast pillen gekregen. en nu gaat het weer geweldig met mij.
ik stap weer rond, maak weer fotoos en heb weer veel praatjes.
de grens naar ghana:
weer heel anders, er wordt engels gepraat, de mensen zijn behoorlijk luidruchtig, veel muziek schettert uit de luidsprekers, zijn ook westerser gekleed, minder moslim, meer christelijk wat zich ook uit in de uithangborden en teksten 'love and peace-shoes' 'the lord is my shepherd'cafe. ze zijn veel minder serviceverlenend, je mag blij zijn als je te eten krijgt.
affijn, effe wenne dus.
gisteren hebben we afscheid genomen van onze malinese chauffeur en helpje, kaka en soury, vooral kaka was een geweldige rots in de branding geweest en we lieten ze met een weemoedig hart gaan. ik mocht (als best franssprekende) de afscheidspeech houden!! nou, nou wat een feestje. maar het waren/zijn lieverds.
vandaag weer feest, nicole is jarig. bij het ontbijt kreeg ze al haar kadootjes: pindakaas, smeerkaas, chocopasta, papaya, crackers en.. het afrikaanse spel. ze is er heel blij mee.
verder is vandaag hier het suikerfeest begonnen. we kwamen de mensen (toch nog wel veel moslims!!) tegen toen ze uit de moskee kwamen, prachtig uitgedost, iedereen, de kinderen ook, met vaak veel te grote schoenen aan, een feest om te zien en iedereen was reuze vrolijk, wij werden in de vreugde gewoon meegenomen.
morgen gaat de reis verder naar ons eerste nationale park, mij benieuwen, ik ben qua vogels al aardig aan mijn trekken gekomen al weet ik van de meeste niet hoe ze heten. (giel: jullie moeten in de toekomst toch eens bij willem op bezoek gaan hoor, het is ook reuze aan jullie besteed!) gele, rooie, blauwe, witte, groot en klein en daarnet een hele horde gieren!!! ik kon er ook aardig dichtbij komen want ze werden in beslaggenomen door het eten. een imposante vogel.
en morgen dan misschien apen, olifanten. o ja krokodillen had ik ook al gezien, heilige.. in een meertje en je mocht erop zitten voor de foto maar hij was mij te modderig dus ik hurkte ernaast,
dit alles vastgelegd op de foto natuurlijk!!
het blijft heet, hier is het weer wat vochtiger en dat gaat geloof ik nog een tandje erger worden, nou ja, gewoon doorgaan met ademhalen.
mam, het zal geen malinese ketting worden omdat ik je mail net pas gelezen heb maar ik zal eens kijken wat ik voor je kan doen.
tiemen: nee er zit geen nerd in de groep, ik ben geloof ik zelfs de enige die er hier mee in de weer is, de rest zit steeds te piepen met hun mobieltjes met kuren. gefeliciteerd met je baan, man!! ben benieuwd hoe het zal gaan, trots op jou (zoals altijd)
giel: heb je al een mooi fins landschapje gemaakt? (kan ik me hier bijna niks meer bij voorstellen!)
lieve lieden, tot zover weer. ik heb nu weer lang genoeg achter het apparaat gezeten, hoop dat het vertsuren goed gaat. tot mails
liefs
willemijn
hidiho!
ik zit dus nu inderdaad in ghana. weer heel anders, ik krijg toch iedere keer kleine cultuurshocks bij het overschrijden van de grens.
burkina faso was volgens de boekjes een behoorlijk corrupt land, bijna dat je zou denken vol gas erdoorheen, maar dat was toch anders. mensen waren wel vriendelijk, het leek op een bepaalde manier ook weer welvarender dan mali terwijl dat haast niet kan, nou ja, het was in ieder geval groener (het gedeelte waar wij doorheen reden tenminste)
we zijn in twee grote steden geweest, daar is niet veel aan. vanuit bobo dialasso mailde ik jullie vorige keer, en daarna gingen we naar ouagadougou.
ik had me eigenlijk opgegeven voor een excursie naar een mooi dorp in de buurt, maar aan de andere kant vond ik dat het met die diarree na 6 dagen ook wel eens afgelopen mocht zijn, en in de grote stad zijn er misschien meer medische mogelijkheden?
mijn amulet was de vorige avond met deet-smeren afgevallen en later op de avond spontaan nog een keer dat de hele groep riep: doe toch af, hij brengt je helemaal geen bescherming. en inderdaad leek het erop dat het daarna iets beter ging, maar ik wilde het er toch niet op wagen en ben dus maar naar een gewone dokter geweest, die me onderzocht heeft (door mijn kleren heen!) poep gaat op kweek en ik kan na drie dagen bellen wat er is. intussen heb ik alwel vast pillen gekregen. en nu gaat het weer geweldig met mij.
ik stap weer rond, maak weer fotoos en heb weer veel praatjes.
de grens naar ghana:
weer heel anders, er wordt engels gepraat, de mensen zijn behoorlijk luidruchtig, veel muziek schettert uit de luidsprekers, zijn ook westerser gekleed, minder moslim, meer christelijk wat zich ook uit in de uithangborden en teksten 'love and peace-shoes' 'the lord is my shepherd'cafe. ze zijn veel minder serviceverlenend, je mag blij zijn als je te eten krijgt.
affijn, effe wenne dus.
gisteren hebben we afscheid genomen van onze malinese chauffeur en helpje, kaka en soury, vooral kaka was een geweldige rots in de branding geweest en we lieten ze met een weemoedig hart gaan. ik mocht (als best franssprekende) de afscheidspeech houden!! nou, nou wat een feestje. maar het waren/zijn lieverds.
vandaag weer feest, nicole is jarig. bij het ontbijt kreeg ze al haar kadootjes: pindakaas, smeerkaas, chocopasta, papaya, crackers en.. het afrikaanse spel. ze is er heel blij mee.
verder is vandaag hier het suikerfeest begonnen. we kwamen de mensen (toch nog wel veel moslims!!) tegen toen ze uit de moskee kwamen, prachtig uitgedost, iedereen, de kinderen ook, met vaak veel te grote schoenen aan, een feest om te zien en iedereen was reuze vrolijk, wij werden in de vreugde gewoon meegenomen.
morgen gaat de reis verder naar ons eerste nationale park, mij benieuwen, ik ben qua vogels al aardig aan mijn trekken gekomen al weet ik van de meeste niet hoe ze heten. (giel: jullie moeten in de toekomst toch eens bij willem op bezoek gaan hoor, het is ook reuze aan jullie besteed!) gele, rooie, blauwe, witte, groot en klein en daarnet een hele horde gieren!!! ik kon er ook aardig dichtbij komen want ze werden in beslaggenomen door het eten. een imposante vogel.
en morgen dan misschien apen, olifanten. o ja krokodillen had ik ook al gezien, heilige.. in een meertje en je mocht erop zitten voor de foto maar hij was mij te modderig dus ik hurkte ernaast,
dit alles vastgelegd op de foto natuurlijk!!
het blijft heet, hier is het weer wat vochtiger en dat gaat geloof ik nog een tandje erger worden, nou ja, gewoon doorgaan met ademhalen.
mam, het zal geen malinese ketting worden omdat ik je mail net pas gelezen heb maar ik zal eens kijken wat ik voor je kan doen.
tiemen: nee er zit geen nerd in de groep, ik ben geloof ik zelfs de enige die er hier mee in de weer is, de rest zit steeds te piepen met hun mobieltjes met kuren. gefeliciteerd met je baan, man!! ben benieuwd hoe het zal gaan, trots op jou (zoals altijd)
giel: heb je al een mooi fins landschapje gemaakt? (kan ik me hier bijna niks meer bij voorstellen!)
lieve lieden, tot zover weer. ik heb nu weer lang genoeg achter het apparaat gezeten, hoop dat het vertsuren goed gaat. tot mails
liefs
willemijn
-
23 Oktober 2006 - 20:30
Willem:
Goh Willemijn, wat een enthousiasme, goed om te horen en eigenlijk vreselijk herkenbaar voor mij. Leuk, leuk. Je vermaakt je wel ondanks de tegenslag van buiklopen enzo. Tsja nog een kleine maand en ik vertrek definitief naar Mali, ik ben erg druk bezig met afbouwen en voorbereiden. Jammer dat jij nu net weg bent. Maar misschien zie ik je een volgende keer, je bent welkom!
Groet Willem -
24 Oktober 2006 - 09:38
Janita:
Mens wat een avontuur! Volgens mij, ik zei het al, moet jij zo vaak als je kan naar Afrika terug reizen, this is your country! Hoop dat de poep beter gaat nu, geniet, en als ik je kan komen ophalen geef me dan een idee dan kijkik of ik kan, liefs Janita
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley